Kemoterapi

Kemoterapi ilaçları kimyasal olarak üretilen, bazıları bitkisel temelli ve kanser tedavisi için kullanılan ilaçlardır. Kemoterapi halen kanser tedavisinin temelini oluşturmaktadır. Uygun hastalarda, uygun hastalıkta, uygun kemoterapi kullanımı çok önemlidir. Sitotoksik ajanların doğru indikasyonlarda rasyonel kullanılmaları hastalara sağlanan klinik yararı artıracaktır.

Kanser hücreleri kontrolsüz büyüme yeteneğine sahiptir. Tedavi ile hücrelerin tamamı değil sadece bir kısmı öldüğü için, kemoterapinin tekrarlayan sikluslar halinde yapılması gereklidir. Yan etki olarak normal dokular da etkilendiğinden tümörün tamamını öldürebilecek yüksek dozlarda kemoterapi vermek mümkün değildir. Bir tümördeki bütün hücreler aynı derecede kemoterapi duyarlı değildir. Ayrıca tedavi sırasında hücresel duyarlılık da azalarak kanser kemoterapiye dirençli hale gelebilir.

Kemoterapi 4 farklı amaç ve klinik durum için uygulanabilir:

1) Terapötik (definitif) kemoterapi: Testis kanserleri, germ hücreli kanserler, küçük hücreli akciğer kanseri ve lenfomalar gibi tümörlerde tam şifa sağlamak amaçlanır.

2) Palyatif kemoterapi: Şifa sağlanamayacağı bilinen metastatik kanserlerde hastanın sıkıntılarını azaltmak ve/veya yaşam sürelerini uzatmak amacıyla verilir.

3) Adjuvan kemoterapi: Halk arasında koruyucu kemoterapi adı verilir. Cerrahi sonrası mikroskopik düzeyde mevcut olabileceği düşünülen metastazların yok edilmesi için kullanılır.

4) Neoadjuvan (pre-op) kemoterapi: Ameliyat öncesinde genellikle tümörü küçültmek amaçlı kullanılır. Baş boyun tümörlerinde, rektum kanserlerinde, meme kanserinde ve yumuşak doku sarkomlarında yaygın olarak kullanılır.